Prace nad projektowaniem dobiegły końca i nadszedł czas, aby projekt zapisać w odpowiednim pliku graficznym na naszym komputerze, by w pełni go wykorzystać w różnych mediach, przy tworzeniu reklamy dla firmy w formie ulotki, wizytówki czy na stronie internetowej bądź portalu społecznościowym.
Wybór odpowiedniego formatu pliku wpływa w dużej mierze na jakość końcową naszej pracy. Przy zapisie projektu na potrzeby druku wybierzemy przestrzeń kolorystyczną CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny) o rozdzielczości obrazu 300 dpi (co oznacza dots per inch i określa rozdzielczość druku). Standardowym plikiem, jaki prześlemy do drukarni, jest plik PDF o znacznej kompresji. Dokument ten możemy wygenerować praktycznie w każdym programie graficznym, zarówno w InDesign, Photoshopie, jak i Illustratorze. Ponadto PDF możemy z łatwością przesłać drogą elektroniczną klientom i współpracownikom.
Internet rządzi się swoimi prawami, dlatego naszą pracę na potrzeby online zapisze w innych formach aniżeli te przeznaczone do druku. Końcowe projekty na stronie internetowej umieszczamy w formacie .png lub .jpg o przestrzeni kolorystycznej RGB (czerwony, zielony i niebieski) i rozdzielczości obrazu 72 piksele.
Warto też pamiętać, że większości plików po końcowym zapisie nie można edytować – do wprowadzania zmian konieczny jest oryginalny format pliku, w którym projekt został wykonany. Ponadto niewłaściwie dobrane ustawienia mogą znacznie pogorszyć jakość obrazu i wpłynąć na efekt końcowy naszej pracy. Zdjęcia mogą być niewyraźne i rozmyte. Tego chcemy uniknąć, kiedy dążymy do tworzenia projektów o wysokiej jakości estetycznej zarówno w Internecie, jak i podczas druku. Dlatego wybór odpowiedniego formatu pliku oraz jego ustawienia odgrywają ważną rolę. Przyjrzyjmy się zatem, jakie mamy najpopularniejsze formaty plików graficznych stosowanych na potrzeby Internetu oraz druku.
Najpopularniejsze formaty plików graficznych stosowane na potrzeby Internetu oraz druku:
Photoshop PSD (Photoshop Document)
Uniwersalny plik zapisu programu Adobe Photoshop służący do tworzenia grafiki bitmapowej. Zachowuje wszystkie informacje o projekcie, ścieżki, warstwy, typografię, kolorystykę czy dodatkowe efekty. Jest kompatybilny z innymi programami Adobe, takimi jak InDesign czy Illustrator. Projekt zapisany w Photoshop PSD można z łatwością edytować oraz wyznaczać parametry zapisu pliku do druku oraz Internetu. PSB (Large Document Format) jest odmianą pliku PSD i umożliwia zapisywanie ogromnych plików graficznych.
AI (Adobe Illustrator)
Format programu Adobe Illustrator, w którym tworzymy grafikę wektorową. Projekt zapisany w tym pliku po otwarciu możemy edytować, zachowuje również wszystkie informacje, takie jak warstwy, ścieżki czy efekty. Format AI jest czytelny dla innych programów Adobe. Warto pamiętać, że plik zapisany w nowszej wersji tego programu nie zostanie odczytany w jego starszej wersji.
PDF (Portable Document Format)
Standardowy plik stosowany przy redagowaniu dokumentów, publikacji czy reklam. Pliki PDF w czasie zapisu ulegają znacznej kompresji stratnej, przez co tracą pewne dane i stają się mniejsze. Dzięki temu możemy go z łatwością przesłać drogą elektroniczną. Klienci czy współpracownicy, otwierając dokument PDF w programie Adobe Acrobat Professional, za pomocą edytora korekty mogą nanieść dodatkowe komentarze czy uwagi. Jest to przydatne w czasie sprawdzania projektu przed wysłaniem go do druku. Plik PDF możemy wygenerować w programach Adobe: Photoshop, Illustrator czy InDesign. Projektu zapisanego w tym dokumencie nie możemy edytować, potrzebny jest do tego oryginalny format pliku.
JPEG (Joint Photographic Experts Group)
Popularny plik przy zapisie fotografii cyfrowej. Zawiera dość dużą kompresję stratną, przez co staje się mniejszy i z łatwością można go umieścić w wiadomości e-mailowej czy w Internecie. Generowany jest w programach Photoshop, Illustrator czy InDesign. Zapisuje przestrzeń kolorystyczną RGB oraz CMYK o różnej rozdzielczości. Raz zapisany jest nieedytowalny – do edycji potrzebny jest oryginalny format pliku. Warto też pamiętać, że każdy kolejny zapis pliku JPEG powoduje kolejną stratną kompresję.
PNG (Portable Network Grapchic)
Format pliku, który jest stosowany do kompresji bezstratnej i często wykorzystywany w Internecie, szczególnie na stronach internetowych i portalach społecznościowych. Generowany jest w programach Photoshop, Illustrator oraz InDesign. Przy jego zapisie możemy wybrać różne opcje. Najpopularniejszą jest wersja PNG – 24 bitowa, która umożliwia zachowanie obrazu w przestrzeni kolorystycznej RGB bez żadnej kompresji. Obraz może być zapisany na przeźroczystym tle. Raz zapisanego pliku PNG nie można edytować. W tym celu będzie potrzebny oryginalny format pliku.
Illustrator EPS (Encapsulated PostScript)
Najbardziej rozpowszechniony format pliku zapisu grafiki wektorowej, wykonanej w programie Illustrator. Stosowany w poligrafii i przy zapisie ilustracji do druku. Projekt zapisany w tym pliku daje możliwość jego ponownej edycji. Ponadto może zawierać informacje zarówno wektorowe, jak i rastrowe. Przy jego zapisie stosowana jest kompresja stratna, przez co plik staje się mniejszy. Grafika w tym pliku może być zapisana zarówno w trybie RGB, jak i CMYK. Format EPS jest kompatybilny z Illustratorem oraz InDesign.
TIFF (Tagged-Image File Format)
To bardzo popularny plik do zapisu grafiki przeznaczonej do druku. Jedną z opcji zapisu TIFF jest kompresja bezstratna LZW, co redukuje jego wielkość . Plik ten zachowuje wszystkie informacje o projekcie, warstwy, ścieżki, maski, a nawet kanał alfa. Zapisując projekt w tym formacie, możemy zastosować przestrzeń kolorystyczną CMYK lub RGB.
Formaty plików graficznych i ich dobór nie powinien być przypadkowy, ponieważ może to wpłynąć na jakość końcową naszej pracy. Chcemy przecież, aby projekt wyglądał po zapisie równie atrakcyjnie, jak w programie, w jakim został wykonany.
Właściwy wybór formatu pliku graficznego projektu i jego kontrola w ostatnim etapie pracy jest szczególnie ważna podczas przesyłania dokumentu do drukarni – o ile obraz w Internecie często można szybko skorygować, o tyle wydrukowanego produktu nie można już cofnąć. Jest to nieprzyjemna sytuacja, kiedy zamawiamy większą ilość materiału drukowanego (ulotki, wizytówki, broszury, magazyny), a otrzymujemy produkt rozmyty i niewyraźny, który przecież wspaniale prezentował się na monitorze komputera. Dotyka to zarówno nasz budżet, jak i wpływa negatywnie na opinię klientów oraz współpracowników. Dlatego jeśli pojawiają się wątpliwości dotyczące zapisu pliku, warto skonsultować się z doświadczonym grafikiem lub zapytać w drukarni o dokładną specyfikację zapisu projektu przed wysłaniem do druku, a nawet dodatkową kontrolę wysłanego już dokumentu.
